Διάρκεια: 14 Ιανουαρίου – 31 Μαρτίου 1994
Οργάνωση: NiMAC [Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, Συνεργασία: Ίδρυμα Πιερίδη]
Επιμελητής: Γιάννης Τουμαζής
Χώρος: NiMAC
Καλλιτέχνες: Πασχάλης Αγγελίδης, Μιχάλης Αρφαράς, Κώστας Βαρώτσος, Λάμπρος Γατής, Γιώργος Γκολφίνος, Περικλή Γουλάκος ς, Διοχάντη, Αχιλλέας Δρούγκας, Μανώλης Ζαχαριουδάκης, Θεόδουλος, Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, Θόδωρος, Χρήστος Καράς, Δημοσθένης Κοκκινίδης, Γιάννης Κόττης, Γιώργος Λάππας, Αφροδίτη Λίτη, Άγγελος Μακρίδης, Μιχάλης Μανουσάκης, Χρήστος Μπόκορος, Άγγελος Παπαδημητρίου, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Παύλος, Χρήστος Πετρίδης, Θοδωρής Ποκαμίσας, Μάριος Πράσινος, Παύλος Σάμιος, Μάριος Σπηλιόπουλος, Τάκης, Παναγιώτης Τανιμανίδης, Παναγιώτης Τέτσης, Νίκος Τρανός, Κώστας Τσόκλης, Φιλόλαος, Παντελής Χανδρής, Πάνος Χαραλάμπους, Μανώλης Χάρος, Αχιλλέας Χρηστίδης
Τα εγκαίνια της έκθεσης «Το Δέντρο, Πηγή Έμπνευσης – Αφορμή Δημιουργίας» σηματοδότησαν την έναρξη της λειτουργίας του Δημοτικού Κέντρου Τεχνών Λευκωσίας. Τα εγκαίνια του κτιρίου και της έκθεσης τέλεσε ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης.
To δέντρο, σύμβολο της αιώνιας ανανέωσης της ζωής, εμφανίζεται στην τέχνη διαχρονικά. Στη Μεσοποταμία και στους λαούς της Μεσογείου, στην αρχαία Ελλάδα, στο Μεσαίωνα, στο Βυζάντιο μέχρι και τον 20ο και 21ο αιώνα που το δέντρο αποδίδεται και ιμπρεσιονιστικά, φωβιστικά, εξπρεσιονιστικά. Πιο πρόσφατα, μέσα από τους καλλιτέχνες των πρωτοποριακών και πειραματικών τάσεων, το δέντρο υποβάλει νέες σχέσεις με τον φυσικό κόσμο και την οικολογική καταστροφή.
