Drone Vision: Εχθροπραξίες, Επιτήρηση και Διαμαρτυρία

Το πρότζεκτ Drone Vision: Εχθροπραξίες, Επιτήρηση και Διαμαρτυρία διερευνά ζητήματα σχετικά με την ορατότητα και την καθετότητα, όρους εγγενείς στις λειτουργίες της τεχνολογίας των drone και τη σημασία τους για την καλλιτεχνική και πολιτική πράξη.

Για την έκθεση στο NiMAC [Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, Συνεργασία: Ίδρυμα Πιερίδη] οι καλλιτέχνες Έφη Σαββίδη, Στέλιος Καλλινίκου και Ran Slavin, που έχουν επιλεγεί για το πρότζεκτ μέσω ανοικτής πρόσκλησης, δημιούργησαν έργα που ανταποκρίνονται στις οπτικές και υλικές συνέπειες των τεχνολογιών των drone στο πλαίσιο της Κύπρου και της ευρύτερης περιοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

H Έφη Σαββίδη διερευνά μηχανισμούς εξουσίας και δύναμης σε σχέση με μια οικογένεια απάτριδων Κούρδων από τη Συρία, η οποία από τις 22 Μαρτίου του 2017 βρίσκεται υπό καθεστώς συνεχούς διαμαρτυρίας έξω από το Προεδρικό Μέγαρο και το Υπουργείο Εσωτερικών στη Λευκωσία, ενώ το 2014 έκανε απεργία πείνας για 57 συνεχείς ημέρες. Η Σαββίδη βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με την οικογένεια Hassan και καταγράφει συστηματικά τον αγώνα τους για διεκδίκηση κυπριακής υπηκοότητας. Ο Στέλιος Καλλινίκου ασχολείται με αποικιακές πολιτικές επιτήρησης, από τα βυζαντινά/μεσαιωνικά κάστρα της οροσειράς του Πενταδάκτυλου μέχρι το σύγχρονο σύστημα HAARP (High Frequency Active Auroral Research Project/Ερευνητικό Πρόγραμμα Υψηλής Συχνότητας Δραστικής Ακτινοβολίας) που βρίσκεται στις βρετανικές κυρίαρχες βάσεις στις περιοχές Ακρωτηρίου και Τροόδους. Ο Ran Slavin μελετά την αισθητική της επιτήρησης των drones και αποτυπώνει τις γεωλογικές ουλές και τα πολεμικά απομεινάρια από πέντε εγκαταλελειμμένες στρατιωτικές περιοχές στο Ισραήλ –οχυρά, πεδία βολής και εγκαταστάσεις εκπαίδευσης πολεμικών επιχειρήσεων σε αστικές περιοχές– και τα αντιπαραβάλλει με τις προσωπικές αλλά και πολιτικές ουλές που χαράσσονται και εγγράφονται στο ιδιωτικό, ανθρώπινο σώμα.

Μέρος ενός τρίπτυχου εκθέσεων με τα άλλα δύο συνεργαζόμενα κέντρα τεχνών, το Κέντρο Hasselblad στο Γκέτεμποργκ και την γκαλερί Zahoor Ul Akhlaq του Εθνικού Κολλεγίου Τεχνών στη Λαχώρη, το πρότζεκτ αποτελεί μια προσπάθεια προς την παραγωγή μιας «γεωγραφικής λογικής» που καταδεικνύει τις διαφορετικές έννοιες του να βλέπει κανείς χωρίς να τον βλέπουν, καθώς και της ευπάθειας και της αντίστασης. Το δίκτυο των συνεργαζόμενων μερών παρουσιάζεται σε τρεις οθόνες όπου προβάλλονται εικόνες των πόλεων Γκέτεμποργκ, Λευκωσίας και Λαχώρης από ψηλά, τις οποίες επιμελήθηκε η εικαστικός Βίκυ Περικλέους, καθώς και στο κοινό ηχητικό υλικό από τρεις διεθνείς συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης που φιλοξενήθηκαν στο Γκέτεμποργκ το 2017.

Την έκθεση στο NiMAC επιμελήθηκε ο Γιάννης Τουμαζής, την έκθεση στο Κέντρο Hasselblad στο Γκέτεμποργκ η Sarah Tuck και η Louise Wolthers και την έκθεση στην γκαλερί Zahoor Ul Akhlaq στη Λαχώρη ο Imran Qureshi.

Το πρότζεκτ Drone Vision: Εχθροπραξίες, Επιτήρηση και Διαμαρτυρία είναι μια κοινή πρωτοβουλία της Ακαδημίας Valand του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ και του Κέντρου Hasselblad. Με επικεφαλής τη Δρ. Sarah Tuck, το πρότζεκτ διερευνά του τρόπους με τους οποίους η τεχνολογία drone αλλάζει τις συνθέσεις υλικών μέσω των οποίων λαμβάνουν χώρα οι εχθροπραξίες, η επιτήρηση και η διαμαρτυρία.

Πρόγραμμα:

Κυριακή, 20 Μαΐου 2018
11:00 Εγκαίνια και ξενάγηση με τους καλλιτέχνες (στα Αγγλικά)
12:00 Γεύμα και μουσική με τον Dj Σωφρόνη Σωφρονίου στην αυλή του NiMAC

Δευτέρα, 21 Μαΐου 2018
19:00 «Σέλφι με τους Νεκρούς: Μια Εισαγωγή στο Ερώτημα της Πολιτικής Κοινωνίας με τους Νεκρούς». Διάλεξη από τον Mick Wilson, επικεφαλής της Ακαδημίας Valand του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ.

Ξεναγήσεις στα Ελληνικά:
Τετάρτες στις 18:00
30 Μαΐου | 6, 13, 20 Ιουνίου
4, 25 Ιουλίου 2018

Ώρες λειτουργίας έκθεσης:
Τρίτη – Σάββατο: 10:00 – 21:00

Επίσης, στο πλαίσιο του Drone Vision: Εχθροπραξίες, Επιτήρηση και Διαμαρτυρία θα πραγματοποιηθεί διεθνές σεμινάριο με συμμετέχοντες στο πρότζεκτ από το Γκέτεμποργκ, τη Λευκωσία και τη Λαχώρη στις 14 Σεπτεμβρίου 2018 στο Μουσείο Τέχνης του Γκέτεμποργκ Hörsalen, καθώς και δημόσια συζήτηση στις 15 Σεπτεμβρίου 2018 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Γκέτεμποργκ, Trappscenen.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

Ο Στέλιος Καλλινίκου είναι φωτογράφος και ζει και εργάζεται στη Λευκωσία. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στην Ελλάδα και Φωτογραφία με υποτροφία από το IIEK ESP. Στην πρακτική του διαχειρίζεται τον χώρο και τον τόπο, τον χρόνο και την ιστορία, ως εκδηλώσεις πολλαπλών και διαπλεκόμενων νοημάτων. Παραμένει σε διαρκή διάλογο με την πράξη της παρατήρησης και εξετάζει τις δυνατότητες και τα όρια της φωτογραφίας. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και το εξωτερικό: Encontros da Imagem, Μπράγκα, Πορτογαλία (2014) | Equilibrists, μια διοργάνωση του New Museum στη Νέα Υόρκη και του ιδρύματος ΔΕΣΤΕ στην Αθήνα (2016) | Point Centre For Contemporary Art, Λευκωσία (2017)| APHF, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2017) | Nimac (Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας), Λευκωσία (2018). Το 2015 ήταν υποψήφιος για το Pla(t)form Fotomuseum Winterthur και το 2016 για το παγκόσμιο Βραβείο Pictet. Το 2018-2019 θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών, Künstlerhaus Bethanien στο Βερολίνο της Γερμανίας.

Η Βίκυ Περικλέους είναι εικαστικός και λέκτορας στο Πανεπιστήµιο Frederick της Κύπρου. Σπούδασε στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήµιο του Μάντσεστερ, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Γουίµπλετον και στην Ακαδηµία Καλών Τεχνών στη Βενετία. Έχει παρουσιάσει έργα της σε εκθέσεις που διοργανώθηκαν σε χώρους όπως η Espace Commines (Παρίσι), το Κέντρο Ευαγόρα Λανίτη (Λεµεσός), καθώς και στην Omikron Gallery, Art Seen, Πολιτιστικό Ίδρυµα Τραπέζης Κύπρου και NiMAC (Λευκωσία). Εξέθεσε έργα της στην 3η Μπιενάλε της Αθήνας ΜΟΝΟ∆ΡΟΜΟΣ και στο Sanat Limani, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Κωνσταντινούπολης, Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2010. Συµµετείχε επίσης στο πρότζεκτ «Uncovered: Nicosia International Airport», 2010-13.

Η Έφη Σαββίδη είναι εικαστικός και εκπαιδευτικός µε έδρα τη Λευκωσία. Έχει παρουσιάσει έργα της σε ατοµικές και οµαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό, µε πιο πρόσφατη την έκθεση Πλάνητες στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης Πάφος 2017. Η Σαββίδη έχει επίσης παρουσιάσει έργα της στην 21η Μπιενάλε Γραφικών Τεχνών της Λιουµπλιάνα, στην 4η ∆ιεθνή Μπιενάλε του Καΐρου και στην 5η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης. Η δουλειά της εκτέθηκε σε µουσεία και άλλους χώρους, όπως στο Σπίτι της Κύπρου και το Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα), στην Ευρωπαϊκή Οικονοµική και Κοινωνική Επιτροπή (Βρυξέλλες), στο Espace Commines (Παρίσι), στο Ινστιτούτο Γκαίτε (Θεσσαλονίκη), καθώς και στο NIMAC, Θκιο Ππαλιές και στο Φυτώριο (Λευκωσία).

Ο Ran Slavin είναι κινηματογραφιστής και καλλιτέχνης βίντεο με έδρα το Τελ Αβίβ. Ασχολείται επίσης με την πειραματική ηλεκτρονική μουσική, ενώ έχει γράψει και σκηνοθετήσει δύο ταινίες μεγάλου μήκους και έχει δημιουργήσει πολλές εγκαταστάσεις βίντεο. Μεταξύ των προσφάτων εκθέσεων και φεστιβάλ στα οποία έχει συμμετάσχει είναι: The Wrong Biennale, στο διαδίκτυο (2017), NiMAC [Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, Συνεργασία: Ίδρυμα Πιερίδη], Λευκωσία (2017), Μπιενάλε Ostrale, Δρέσδη (2017), Halle14 CCA, Λειψία (2016), Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Herzliya, Ισραήλ (σόλο, 2016), Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Χάιφα, Ισραήλ (σόλο, 2016), NiMAC [Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, Συνεργασία: Ίδρυμα Πιερίδη], Λευκωσία (2015), Μουσείο Hong-gah, Ταϊπέι (2014), Kunsthalle, Ανόβερο (2013), Manifesta Sattelite Events, Βέλγιο (2012), Museum on the Seam, Ιερουσαλήμ (2012). Μουσική και ηχογραφήσεις του κυκλοφόρησαν από δισκογραφικές εταιρείες και μουσικές πλατφόρμες όπως: Crónica (Πορτογαλία), False Ind (Τελ Αβίβ), Mille Plateaux (Φρανκφούρτη-Βερολίνο), Sub Rosa (Βέλγιο), Rail Cables (Μάντσεστερ), AK Duck (Ιερουσαλήμ), Earsay (Τελ Αβίβ), Nana Disc (Τελ Αβίβ), Hed Arzi (Τελ Αβίβ), Heart & Crossbones (Τελ Αβίβ).