Μετασχηματισμοί του Λάμπρου Γατή

Όπως σημειώνει ο επιμελητής της έκθεσης Γιάννης Κολοκοτρώνης “πρόκειται για μεταλλικές συνθέσεις που κινούν κάθε μέλος τους χωριστά προς κάθε κατεύθυνση, που εκπέμπουν φως και απελευθερώνουν ήχους, που καθηλώνουν το τυχαίο βλέμμα και σπρώχνουν τη σκέψη να εκτινάσσεται καθώς βλέπει την τέχνη να στηρίζει το μέλλον της στην τεχνολογία της επιστήμης…”.

Είναι σημαντικό ότι για τη δουλειά του καλλιτέχνη, ενδιαφέρον μεγάλο έδειξε και ο φημισμένος θεωρητικός του νεορεαλισμού Pierre Restany, που στις πρώτες σελίδες του καταλόγου αποκαλεί τον Λάμπρο Γατή “Μια σύγχρονη αυθεντία του assemblage” και παρατηρεί σε προσωπικό τόνο για τις μηχανικές ιδιοσυγκρασιακή τους διάσταση, η μεταμορφική τους συμπεριφορά. Φαντάζουν σαν μεταφορικές μηχανές, μεταλλικά γιγάντια έντομα, μικρογραφίες διαστημικών οχημάτων”.

Μάλλον πολύ σπάνια ένας φιλότεχνος θα σταθεί μπροστά σε ένα έργο τέχνης για περισσότερο από 12 λεπτά και με υπομονή, αγωνία και θαυμασμό θα περιμένει να αντικρίσει την εξέλιξη του έργου που παρατηρεί.

Αυτό συμβαίνει με τη δουλειά του Λάμπρου Γατή. Κάθε ένα έργο του καλλιτέχνη, κινείται, κάνει θορύβους, ρίχνει φώτα. Είναι σα να βλέπεις σε αργές κινήσεις τον κόσμο της φύσης να εξελίσσεται. Μηχανικά δέντρα να ανοίγουν και κλείνουν. Μηχανικά λουλούδια να ανθίζουν, μηχανές πτηνόμορφες να πετούν και να σου θυμίζουν ιπτάμενα μεταλλικά κουνούπια. Ανθρωπόμορφες ηγετικές μορφές να επιβάλλονται και να σε μεταφέρουν στις εποχές της ηγεμονίας της πληροφορικής και τον άνθρωπο υποταγμένο σ’ αυτήν.

Το 1984 του Όργουελ ξαναζωντανεύει! Ο Ήφαιστος φτιάχνει τα πρώτα ρομπότ στα Ομηρικά μυθικά χρόνια και ο Γατής προφητεύει τον μηχανικό κόσμο της φύσης του επόμενου αιώνα!