Sensing is believing, believing is seeing

Το Sensing is believing, believing is seeing είναι μια σειρά φωτογραφικών έργων που χρησιμοποιούν τεχνικές τηλεπισκόπησης ή τηλεανίχνευσης, δηλαδή φωτογραμμετρία και σάρωση LiDAR (μια διαδικασία τρισδιάστατης σάρωσης αντικειμένων). Αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί επακριβώς φωτογραφία, η τρισδιάστατη σάρωση έχει τις ίδιες αρχές και φιλοδοξίες της «απαθανάτισης της πραγματικότητας» όπως και η παραδοσιακή φωτογραφία, αλλά μέσα σε ένα τρισδιάστατο ψηφιακό πλαίσιο.

Ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στις φωτογραφικές απεικονίσεις είναι οι πύλες—επινοημένες ή προτεινόμενες. Στο επίκεντρο της πρόσφατης έρευνας του Αρχοντίδη ήταν και φαντασιώσεις σχετικές με πύλες στην ευρηματική μυθοπλασία, με τις πύλες να είναι ενδιάμεσες κατασκευές μέσω των οποίων ταξιδεύει ο ήρωας, αφήνοντας τον δικό του κόσμο πίσω για άγνωστα μέρη. Ενώ από τη φροϋδική και τη μαρξιστική προοπτική η φυγή από την πραγματικότητα συνοδεύεται από μια σειρά αρνητικών συνειρμών, όταν αυτή ιδωθεί από λογοτεχνική σκοπιά, επιτρέπει σε κάποιον να δει τους φανταστικούς κόσμους ως χώρους που προσφέρουν νέες προοπτικές (και ενδεχομένως ακόμη και λύσεις) σε τρέχοντα ζητήματα.

Τα στοιχεία των εικόνων προέρχονται από το αρχείο του Αρχοντίδη—ένα αρχείο για το οποίο καταγράφει συστηματικά το περιβάλλον του. Μέσω μιας μεθόδου παρόμοιας με το κολλάζ, ο καλλιτέχνης συνθέτει αυτούς τους εικονικούς κόσμους. Οι εικονικοί κόσμοι καταλαμβάνουν μια περίεργη οντολογική κατάσταση που βρίσκεται στον μεταβατικό χώρο μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού—είναι ορατοί και φαίνονται υλικοί, ωστόσο η υλικότητά τους είναι απλώς μια ψευδαίσθηση που χρειάζεται φιλότιμες προσπάθειες από την πλευρά του θεατή για να υλοποιηθεί πλήρως. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα έργα διαπραγματεύονται τόσο τη διαδικασία ως μέσο για τη φωτογραφία, αλλά και το κυπριακό τοπίο ως ένα μέρος που παραμένει από πολλές απόψεις εικονικό.