Ar[t]chaeology

Η αρχαιολογία είναι ένας τομέας έρευνας που ασχολείται άμεσα με τον υλικό πολιτισμό και τη μελέτη αντικειμένων, κυρίως ως μέσο παροχής συνεκτικών ιδεών για την ερμηνεία του παρελθόντος. Ωστόσο, οι μετα-στρουκτουραλιστικές θεωρίες που πρωτοεμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 οδήγησαν στην εκτεταμένη κριτική συζήτηση σχετικά με την αδυναμία της αρχαιολογίας να κατανοήσει και να υιοθετήσει πλήρως τις κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις των αντικειμένων, την πολύπλευρη σχέση τους με την ιστορία και τις ανθρώπινες κοινωνίες, καθώς και την αναπαραγωγή αντικρουόμενων αφηγημάτων. Η ενθάρρυνση διαφορετικών απόψεων και η κατανόηση του κοινωνικού ρόλου των αντικειμένων όμως απαιτεί μια διεπιστημονική προσέγγιση. Η έκθεση Ar[t]chaeology είναι το αποτέλεσμα ενός πρότζεκ, κατά τη διάρκεια του οποίου δεκαοκτώ καλλιτέχνες από την Κύπρο και το εξωτερικό, επιμελητές και ακαδημαϊκοί διερεύνησαν μέσα από μια συνεργασιακή διεργασία την πολύπλευρη σχέση μεταξύ αρχαιολογίας και σύγχρονης φωτογραφίας. Το βασικό ερώτημα της διερεύνησης αυτής αποτελεί το κατά πόσο η αρχαιολογία και η φωτογραφία μπορούν να δουλέψουν από κοινού για την ερμηνεία του υλικού πολιτισμού.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση Ar[t]chaelogy υιοθετούν και προσεγγίζουν την αρχαιολογία με ένα Φουκωϊκό τρόπο: ως μεθοδολογική προσέγγιση που κατανοεί τον λόγο, την ταξινόμηση, και το αρχείο ως ένα δυναμικό σύνολο σχέσεων. Εμπνευσμένοι και αντλώντας από το πεδίο διαφορετικών αρχαιολογικών πρακτικών, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση δουλεύουν μέσω της ανασκαφής και της επιτόπιας εργασίας, της διαδικασίας της εργαστηριακής ανάλυσης και ταξινόμησης, καθώς και με αρχεία για την κριτική διαπραγμάτευση θεμάτων γύρω από τρεις βασικούς άξονες: (1) την ανάλυση και αποδόμηση επίσημων αφηγημάτων, διαδικασιών μνημόνευσης, προσωπικών ιστοριών και μαρτυριών, ως τρόπο επαναπροσδιορισμού της ιστορίας και του παρελθόντος [Victoria Ahrens, Peter Ainsworth, Χαράλαμπος Αρτέμης & Αλεξάνδρα Μαγκλή, Νικόλας Λαμπούρης, Wiebke Leister & Adam O’Meara· (2) την ανίχνευση, συλλογή και οικειοποίηση θραυσμάτων ως τρόπο ενασχόλησης με διαφορετικές χρονικότητες, την ιστορική γνώση και την έννοια της ασυνέχειας [Zé Barretta, Κυριακή Κώστα, Μαρίνα Κασσιανίδου, Έφη Σαββίδη και Stephen Vaughan] και (3) την ενασχόληση με υπάρχοντα αρχεία και τη δημιουργία νέων ως χώρων ανασκαφής και κριτικής ανάλυσης [Michal Baror, Armenoui Kasparian Sairadari, Θωμάς Νικολάου, Sara Sallam, Lena Séraphin, Θεοπίστη Στυλιανού-Lambert και Ανδρέας Παπαλλάς & Thomas Aquilina).

Τέλος, η έκθεση Ar[t]chaeology προσφέρει μια πλατφόρμα για περαιτέρω συζήτηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι ενασχολήσεις, επινοήσεις και οπτικές λύσεις των καλλιτεχνών μπορούν να παράγουν ένα εναλλακτικό ερμηνευτικό πλαίσιο για τον υλικό πολιτισμό και το παρελθόν. Ίσως πιο σημαντικό ακόμη είναι ότι τα έργα, ατομικά και συλλογικά, θέτουν το ερώτημα πώς η τέχνη/αρχαιολογία θα μπορούσε να μας προσφέρει μια νέα σύνδεση με το παρόν – σε ένα πλαίσιο κοινωνικού και πολιτικού ορθολογισμού – ειδικά σε σχέση με έννοιες ρευστές, όπως η ιστορικότητα, η ταυτότητα, η μνήμη και η υλικότητα, στο σύγχρονο φαινόμενο των παγκόσμιων συναντήσεων και διαπολιτισμικών διασταυρώσεων – όλες εξίσου σημαντικές τόσο για την αρχαιολογία όσο και για τη φωτογραφία.

Οι επιμελητές της έκθεσης καθώς και ορισμένοι καλλιτέχνες θα είναι διαθέσιμοι το απόγευμα της Παρασκευής 19 Οκτωβρίου και το πρωί του Σαββάτου 20 Οκτωβρίου για ερωτήσεις ή συνεντεύξεις.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
Παρασκευή, 19 Οκτωβρίου 2018
20:00 Εγκαίνια και ξενάγηση με τους επιμελητές (στα Αγγλικά)
21:00 Πάρτι εγκαινίων στην αυλή του NiMAC

Ξεναγήσεις στα ελληνικά:
Τετάρτες στις 18:00
24 Οκτωβρίου 2018| 7, 14, 21 Νοεμβρίου 2018
5, 12 Δεκεμβρίου 2018 | 9 Ιανουαρίου 2019
Απαραίτητη η κράτηση θέσεων

Ώρες λειτουργιάς της έκθεσης:
Τρίτη-Σάββατο, 10:00-21:00

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ
Η Victoria Ahrens είναι καλλιτέχνιδα, συγγραφέας και ερευνήτρια από την Αργεντινή, με έδρα το Λονδίνο. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και διδακτορικού στη Θεωρία και Πρακτική της Φωτογραφίας από το Birkbeck College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, καθώς και μεταπτυχιακού στη Χαρακτική Καλών Τεχνών από το Camberwell College of Art. Έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και διεθνώς, και έργα της υπάρχουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Κίνα. Έχει βραβευθεί με μεγάλου κύρους διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Φωτογραφίας Celeste και το Βραβείο Clifford Chance Purchase. Το έργο της εξετάζει τη σύγχρονη μετάφραση της φωτογραφικής αύρας σε πολιτικά τοπία τραύματος.

Ο Peter Ainsworth ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Είναι Υφηγητής Φωτογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ και επί του παρόντος ετοιμάζει το διδακτορικό του στο Τμήμα Οπτικών Πολιτισμών του Goldsmiths University του Λονδίνου με τίτλο «Γοητεία, Υποδοχή και Επίδραση της Σύγχρονης Φωτογραφικής Εικόνας». Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις διεθνώς και βρίσκεται στη συλλογή του Μουσείου Καλών Τεχνών του Χιούστον. Έχει τιμηθεί με Pavilion Commission και το Βραβείο Flash Forward, και ήταν ο παραλήπτης του πρώτου βραβείου Dazed and Confused Emerging Artist.

Ο Χαράλαμπος Αρτέμης είναι φωτογράφος με έδρα τη Λευκωσία. Ασχολείται με τη φωτογραφία από το 1999. Έχει τιμηθεί με τα βραβεία Metroimaging Bursary (2001) και Fujifilm Assistants Awards της Ένωσης Φωτογράφων του Ηνωμένου Βασιλείου (2002). Το 2007 πορτραίτα του εκτέθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτραίτων του Λονδίνου. Στους επαγγελματίες πελάτες του συγκαταλέγονται η Guardian Weekend, η Virgin Books, το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, το TimeOut London, η Saatchi & Saatchi και η UNESCO. Το πιο πρόσφατο πρότζεκτ του, το ISLANDLISTENING, ένας διαλογισμός για την επιτήρηση και το κυπριακό τοπίο, εκτέθηκε στη Λεβέντειο Πινακοθήκη το 2016.

Η Αλεξάνδρα Μαγκλή είναι συγγραφέας με έδρα τη Λευκωσία. Κατέχει διδακτορικό Φιλοσοφίας με ειδίκευση στην αμερικανική λογοτεχνία του 19ου αιώνα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και είναι συνιδρύτρια του πειραματικού λογοτεχνικού περιοδικού Wave Composition. Λογοτεχνικά και μη λογοτεχνικά έργα της παρουσιάστηκαν στο Strange Horizons, στο Λογοτεχνικό Ένθετο των Times, στο The Millions και στο Los Angeles Review of Books. Επί του παρόντος, είναι συνεπιμελήτρια μιας συλλογής δοκιμίων που θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις Milkweed στις ΗΠΑ το 2019. Το 2017, της απονεμήθηκε η υποτροφία Susan C. Petrey για να παρακολουθήσει το Εργαστήριο Επιστημονικής Λογοτεχνίας και Φαντασίας του Clarion West στο Σιάτλ των ΗΠΑ.

Ο Νικόλας Λαμπούρης σπούδασε Studio Arts και Media Studies στο Queens College του City University της Νέας Υόρκης και έκανε μεταπτυχιακό στη Φωτογραφία στο Kent Institute of Art & Design του Πανεπιστημίου του Κεντ. Είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού του Τμήματος Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Φρέντερικ στην Κύπρο και πρόεδρος του Διεθνούς Συνδέσμου Φωτογραφίας και Θεωρίας (IAPT). Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς και βρίσκονται σε ιδιωτικές και κρατικές συλλογές τέχνης. Εργάζεται κυρίως με τη φωτογραφία, την εγκατάσταση, το βίντεο και το κολάζ.

Η Wiebke Leister είναι Γερμανίδα καλλιτέχνιδα και ερευνήτρια που ζει στο Λονδίνο. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Έσσεν και είναι κάτοχος διδακτορικού από το Royal College of Art στο Λονδίνο. Εκτός από το γεγονός ότι είναι επικεφαλής του μεταπτυχιακού προγράμματος Φωτογραφίας στο London College of Communication, εκθέτει και δημοσιεύει το έργο της σε διεθνές επίπεδο, έχοντας τιμηθεί με πολλά βραβεία. Ως καλλιτέχνιδα εργάζεται με τη φωτογραφία, το κολάζ και την περφόρμανς, ενώ τα γραπτά της κυμαίνονται από ακαδημαϊκά άρθρα και μελέτες έως έργα βασισμένα σε κείμενα για εκθέσεις. Είναι συνδιοργανώτρια του Photography and the Contemporary Imaginary Research Hub και βασικό μέλος του Photography and the Archive Research Centre του Πανεπιστημίου Τεχνών του Λονδίνου.

Ο Adam O‘Meara είναι Υφηγητής στις Media Humanities and Performance και επικεφαλής του μεταπτυχιακού προγράμματος Φωτογραφίας του Πανεπιστημίου του Lincoln στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έλαβε το πτυχίο του στον Κινηματογράφο και τη Φωτογραφία από το Newport School of Arts and Design και το μεταπτυχιακό του στη Φωτογραφία από το Πανεπιστήμιο De Montfort. Έχει εκθέσει ευρέως στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ και το έργο του έχει παρουσιαστεί σε διάφορα έντυπα, όπως το The Photographic Review, Immediate 3 και Year of the Artist (2001), που εκδόθηκε από το British Arts Council.

Ο Zé Barretta είναι φωτογράφος με έδρα το Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Φοίτησε στην Escola Panamericana de Arte με ειδίκευση στη Φωτογραφία και σήμερα σπουδάζει Γεωγραφία στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο. Έχει μεγάλη εμπειρία στο καθημερινό φωτορεπορτάζ και στην προσωπογραφία. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων, το Βραβείο Φωτογραφίας Porto Seguro (2010), το Visura Photo Grant (2016), το AI-AP Latin America Fotografia 5 και το Centro de Estudios Brasileños του Πανεπιστημίου Σαλαμάνκα της Ισπανίας.

Η Κυριακή Κώστα είναι Κύπρια καλλιτέχνιδα με έδρα τη Λευκωσία. Σπούδασε Βυζαντινές και Εφαρμοσμένες Τέχνες στην Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο. Έλαβε το μεταπτυχιακό της στην Τέχνη από το Πανεπιστήμιο Kingston του Λονδίνου. Η δουλειά της έχει εκτεθεί ευρέως σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και έργα της υπάρχουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές τέχνης, καθώς και στην Κρατική Συλλογή Κυπριακής Τέχνης. Έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων και πολλά βραβεία Μπιενάλε. Η Κώστα είναι επίσης ακτιβίστρια στην Κύπρο και ασχολείται με τις τοπογραφίες, τις ιστορίες και την κατασκευή τόπων, χρησιμοποιώντας την τέχνη ως ανθρωπολογική πρακτική και ως ένα σύνολο παρεμβάσεων στο κοινωνικό και το πολιτικό.

Η Μαρίνα Κασιανίδου πήρε μεταπτυχιακό και διδακτορικό στις Καλές Τέχνες από το Central Saint Martins και το Κολλέγιο Τεχνών Chelsea αντίστοιχα. Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στις Πρακτικές Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Colorado Boulder. Έχει παρουσιάσει το έργο της σε εκθέσεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ και σε ατομικές εκθέσεις στη Λευκωσία, το Λονδίνο και το Σικάγο. Έργα της υπάρχουν σε αρκετές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Έλαβε πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων χορηγιών από το Ίδρυμα Joan Mitchell και το Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη και υποτροφιών από το Κέντρο Δημιουργικών Τεχνών της Βιρτζίνια, το Κέντρο Δημιουργικών Τεχνών Hambidge και το Ίδρυμα Ragdale.

Η Έφη Σαββίδη είναι εικαστικός και εκπαιδευτικός με έδρα τη Λευκωσία. Το έργο της επιχειρεί να διερευνήσει τους όρους αποκλεισμού που έχουν θεσπιστεί από τα όργανα εξουσίας, ειδικά σε σχέση με τις μειονοτικές ομάδες στην Κύπρο. Η Σαββίδη έχει παρουσιάσει έργα της στην 21η Μπιενάλε Γραφικών Τεχνών της Λιουμπλιάνα, στην 4η Διεθνή Μπιενάλε του Καΐρου και στην 5η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης. Η δουλειά της εκτέθηκε σε μουσεία και άλλους χώρους, όπως στο Σπίτι της Κύπρου και το Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα), στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (Βρυξέλλες), στο Espace Commines (Παρίσι), στο Ινστιτούτο Γκαίτε (Θεσσαλονίκη), καθώς και στο NIMAC, Θκιο Ππαλιές και στο Φυτώριο (Λευκωσία).

Ο Stephen Vaughan είναι Υφηγητής στη Φωτογραφία και μέλος του Ερευνητικού Κέντρου για τις Περιβαλλοντικές Ανθρωπιστικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Bath Spa. Έλαβε το μεταπτυχιακό του στη Φωτογραφία από το Πανεπιστήμιο του Μπράιτον. Οι φωτογραφίες του βρίσκονται σε διάφορες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο και διεθνώς, συμπεριλαμβανομένης της Εθνικής Φωτογραφικής Συλλογής στο National Media Museum. Το έργο του έχει επίσης παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αμερική. Τα φωτογραφικά ερευνητικά του πρότζεκτ έχουν βραβευθεί με τα βραβεία Lens Culture International Exposure Awards και Critical Mass Awards της Photolucida. Ήταν επίσης υποψήφιος για το μεγάλου κύρους βραβείο Prix Pictet.

Η Michal Baror εργάζεται στο Ισραήλ. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Bezalel της Ιερουσαλήμ (2008) και πήρε μεταπτυχιακό στη Φωτογραφία από το Royal College of Art του Λονδίνου (2013). Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε ατομικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων: -It is No Dream in TEA, στην Τενερίφη (2018), Looters in the CCA, στο Τελ Αβίβ (2017), Abandoned Property in the Yad Mordechai Kubbutz (2016), The Hawks and the Sparrows στο Μουσείο Τέχνης Petach-Tikvat (2015). Πρόσφατα, η Baror συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και τη Βιέννη. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νέων Καλλιτεχνών για το 2015 και είχε επιλεγεί για το πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών ARTPORT για την περίοδο 2015-2016. 

Η Armenoui Kasparian Saraidari κατάγεται από την Ελλάδα. Έλαβε το διδακτορικό της από το Central Saint Martins του Πανεπιστημίου Τεχνών του Λονδίνου (2018) και το μεταπτυχιακό της στη Φωτογραφία από την ίδια σχολή. Ήταν υπότροφος στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ (AHRC International Placement Scheme Placement Fellowship). Έχει εκθέσει το έργο της σε ευρεία κλίμακα, μεταξύ άλλων, στην Μπιενάλε Kochi Muziris στην Ινδία, στο Ερευνητικό Κέντρο CRASSH του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, στους Christie’s και στο Διεθνές Φεστιβάλ Φωτογραφίας Pingyao στην Κίνα. Η Kasparian Saraidari παρουσίασε επίσης το ερευνητικό της έργο σε πολλά διεθνή συνέδρια για τη φωτογραφία. Το έργο της επικεντρώνεται στα φωτογραφικά αρχεία, την υλικότητα, τη μνήμη, τη μετα-μνήμη και το τραύμα.

Ο Θωμάς Νικολάου είναι Βρετανός εικαστικός, γραφίστας και δάσκαλος με έδρα την Οξφόρδη. Είναι Αναπληρωτής Λέκτορας της Σχολής Τεχνών του Πανεπιστημίου Oxford Brookes και κάτοχος μεταπτυχιακού στις Φωτογραφικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο του Γουέστμινστερ (2016). Έχει εκθέσει έργα του τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και διεθνώς. Το 2008, η δουλειά του παρουσιάστηκε στην Tate Modern (Street or Studio: A Photobook) και το 2011 μία φωτογραφία του επελέγη από την Whitechapel Gallery του Λονδίνου στη λίστα των επικρατέστερων φωτογραφιών για το «Everyday Journeys». Το 2013, ήταν επιλαχών για τον διαγωνισμό Φωτογραφίας Images on the Move, που διοργάνωσε το Κέντρο για τη Μετανάστευση, την Πολιτική και την Κοινωνία (COMPAS) στην Οξφόρδη.

Η Sara Sallam είναι Αιγύπτια διεπιστημονική εικαστικός με έδρα την Ολλανδία. Έχει πτυχίο Media Design από το Γερμανικό Πανεπιστήμιο στο Κάιρο, μεταπτυχιακό στο Φωτορεπορτάζ και στη Φωτογραφία Ντοκιμαντέρ από το College of Communication του Λονδίνου, ενώ σήμερα παρακολουθεί μαθήματα για το μεταπτυχιακό της στις Κινηματογραφικές και Φωτογραφικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Leiden. Έλαβε υποτροφία από το Αραβικό Πρόγραμμα Φωτογραφίας Ντοκιμαντέρ του Ιδρύματος Magnum και επιχορήγηση από τις Επιχορηγήσεις Καλλιτεχνών του οργανισμού Mopradat. Το φωτογραφικό της βιβλίο The Invisible ήταν υποψήφιο για το βραβείο Kassel Photobook στο PhotoIndependent Art Fair, και εκτέθηκε στο Φεστιβάλ Offprint και Format. Ήταν υποψήφια για τον Joop Swart Masterclass και φιναλίστ για το βραβείο Lange-Taylor.

Η Lena Séraphin είναι εικαστικός με έδρα το Ελσίνκι. Ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή για την Σχολή Τεχνών, Σχεδιασμού και Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Aalto την άνοιξη του 2017 και είναι σήμερα μεταδιδακτορικη ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Τεχνών, Χειροτεχνίας και Σχεδιασμού στη Στοκχόλμη. Το έργο της αποτελείται από συλλογικά κείμενα και οπτικά έργα που δίνουν έμφαση στην παρουσίαση ως δραματουργικό γεγονός. Η Séraphin ασχολείται με τα μέσα του κειμένου, της φωτογραφίας, της εγκατάστασης και της κινούμενης εικόνας.

Η Andrea Meinin Bück είναι φωτογράφος που ασχολείται σε διεθνές επίπεδο. Εργάστηκε για το Ίδρυμα Vera Incessu Patuit Dea κατά τη διάρκεια της περιόδου 1996-2000, φωτογραφίζοντας την υπό εξαφάνιση ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά. Ήλθε αντιμέτωπη με αρκετούς σημαντικούς πολιτιστικούς-ιστορικούς χώρους που απειλούνταν με κατεδάφιση. Το έντονο ενδιαφέρον της για την πολιτιστική ιστορία στη συνέχεια την οδήγησε σε ριζοσπαστικοποίηση και την ανάγκασε, όπως λέει και η ιδία, να γίνει «underground».

Η Θεοπίστη Στυλιανού-Lambert είναι εικαστικός, ερευνήτρια και εκπαιδευτικός με έδρα τη Λευκωσία. Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στη Σχολή Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου και συντονίστρια του εργαστηρίου Εικαστικής Κοινωνιολογίας και Μουσειολογίας. Κατέχει διδακτορικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Leicester με ειδίκευση στη Μουσειολογία και μεταπτυχιακό τίτλο στις Εικαστικές Τέχνες από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. Έχει εκθέσει και δημοσιεύσει ευρέως και της έχουν απονεμηθεί πολλά μεγάλου κύρους βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Smithsonian Institution Fellowship. Τα καλλιτεχνικά και ερευνητικά της ενδιαφέροντα αλληλοσυνδέονται και περιλαμβάνουν τη μουσειολογία και την οπτική κοινωνιολογία με έμφαση στη φωτογραφία.

Ο Ανδρέας Παπαλλάς και ο Thomas Aquilina συνεργάστηκαν για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του διδακτορικού τους στην Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ στο πλαίσιο του Cambridge Design Research Studio. Ο Ανδρέας Παπαλλάς είναι ερευνητής και αρχιτεκτονικός σχεδιαστής που ενδιαφέρεται για την αξιολόγηση, την ανάλυση και την απεικόνιση σύνθετων αστικών συνθηκών. Το προηγούμενο έργο του είχε ως στόχο να διερευνήσει τον ρόλο του σχεδιασμού στη βελτίωση των ενδο-εθνικών εντάσεων και στην ενθάρρυνση ουσιαστικών αλληλεπιδράσεων. Το πρόσφατο έργο του για τη Λευκωσία παρουσιάστηκε και εκτέθηκε στο Κέιμπριτζ, το Σαν Φρανσίσκο, την Καρταχένα, το Βατερλώ και τη Μαδρίτη.

Ο Thomas Aquilina είναι αρχιτεκτονικός σχεδιαστής, αστικός ερευνητής και μετακινούμενος ακαδημαϊκός. Η εν εξελίξει έρευνά του εξετάζει την καθημερινή ζωή στο κέντρο των πόλεων μέσα από μια σύνθεση εικόνας και κειμένου. Επί του παρόντος, είναι σχεδιαστής της Adjaye Associates ενώ προηγουμένως διετέλεσε ερευνητής για το LSE Cities. Η πρόσφατη φωτογραφική και κινηματογραφική του δουλειά παρουσιάστηκε σε εκθέσεις στο Λονδίνο, το Κέιμπριτζ, το Ντελφτ, το Γκρόνινγκεν, το Γιοχάνεσμπουργκ και στην Καμπάλα.